Koekjes, chips en chocola. Niet één, niet een beetje, maar veel of álles en dan het liefst in één keer. Eetbuien dus. Als je eerlijk tegenover jezelf durft te zijn, kun je die eetbuien te slim af zijn. Tips om het patroon te doorbreken.
Wie kent níet die neiging om door te eten als je eigenlijk al vol zit? Waarom stoppen we niet met onszelf vol te proppen? Laten we eerst vaststellen dat het niet om echte honger gaat. Het gaat vooral om lekkere trek. Trek in eten wordt vaak in gang gezet door negatieve gevoelens als stress, depressie, verveling, angst, eenzaamheid of emotionele leegheid.
Dieetdiscipline
Je pakt bij wijze van troost een lekker tussendoortje. Daardoor ervaar je uiteindelijk nog meer stress, depressieve gedachten en misschien ook schuldgevoelens. Dan pak je nog maar eens wat lekkers. Zo ontstaat een vicieuze cirkel.
Diëten kunnen helpen je gewicht op peil te krijgen. Maar wanneer je last hebt van negatieve emoties, wordt het wel heel erg moeilijk om de benodigde dieetdiscipline op te brengen. Het is slimmer om na te gaan waarom je zo'n spontane eetbui niet kunt onderdrukken. Als je dat weet, kun je die cirkel vermoedelijk wél doorbreken.
Invloeden van buitenaf
Je zit op de bank te zappen en je ogen blijven rusten op een scène waarin iemand een stuk pizza zit te eten. Opeens snak je naar een pizza of iets anders lekkers. Je hebt helemaal geen honger, maar je zou ter plekke een moord voor een stuk pizza doen. Dit bedoelen ze dus met zien eten, doet eten.
In vroegere tijden is de mens vaak geplaagd door voedselschaarste. Je volstoppen als er voldoende eten was, was dé oplossing, ook al had je geen honger. Zo kweekte je reserves voor slechte tijden. Die neiging zit nog steeds in ons.
Daarom loop je dus na die tv-scène naar de koelkast. Iets in onze hersenen geeft die eetprikkel door. Eetverleidingen liggen ook buitenshuis overal op de loer; van benzinestations tot snackbars en sportkantines. Overal lonkt lekkers. Hoewel de verleidingen op zich niet tegen zijn te houden, kun je er wel beter mee leren omgaan.
Weersta de verleidingen
Hier een aantal tips om de verleidingen te weerstaan.
Beweging.
Ga een eind wandelen, touwtjespringen of met de hond om als je die eetneiging op voelt komen.
Volhouden.
Er zit een golfbeweging in plotselinge behoeftes aan eten: het zwelt aan en zakt weer af. Als je sterk genoeg bent om je eetneiging te weerstaan, zul je zien dat de intensiteit van de 'golven' afneemt.
Afleiding.
Bel een vriendin, ga in bad, pak een boek, zet je favoriete cd op.
Een gezond alternatief. Pak een lekker stuk fruit of drink een groot glas water. De eetbui vlakt dan af.
Confrontatie.
Stel jezelf vragen als: heb ik écht honger? Is het gezond voor me deze snack te eten? Is dit waar ik echt trek in heb? Wat gebeurt er als ik het níet neem?
Een persoonlijke strategie.
Als je eenmaal een strategie hebt waarmee je jouw eetverleidingen kunt onderdrukken, schrijf deze dan op. De eerste de beste keer dat je 's avonds laat aan de frituurpan of koelkast denkt, kijk dan eerst op je lijstje. Hang het op een 'strategische' plaats op.
Wie kent níet die neiging om door te eten als je eigenlijk al vol zit? Waarom stoppen we niet met onszelf vol te proppen? Laten we eerst vaststellen dat het niet om echte honger gaat. Het gaat vooral om lekkere trek. Trek in eten wordt vaak in gang gezet door negatieve gevoelens als stress, depressie, verveling, angst, eenzaamheid of emotionele leegheid.
Dieetdiscipline
Je pakt bij wijze van troost een lekker tussendoortje. Daardoor ervaar je uiteindelijk nog meer stress, depressieve gedachten en misschien ook schuldgevoelens. Dan pak je nog maar eens wat lekkers. Zo ontstaat een vicieuze cirkel.
Diëten kunnen helpen je gewicht op peil te krijgen. Maar wanneer je last hebt van negatieve emoties, wordt het wel heel erg moeilijk om de benodigde dieetdiscipline op te brengen. Het is slimmer om na te gaan waarom je zo'n spontane eetbui niet kunt onderdrukken. Als je dat weet, kun je die cirkel vermoedelijk wél doorbreken.
Invloeden van buitenaf
Je zit op de bank te zappen en je ogen blijven rusten op een scène waarin iemand een stuk pizza zit te eten. Opeens snak je naar een pizza of iets anders lekkers. Je hebt helemaal geen honger, maar je zou ter plekke een moord voor een stuk pizza doen. Dit bedoelen ze dus met zien eten, doet eten.
In vroegere tijden is de mens vaak geplaagd door voedselschaarste. Je volstoppen als er voldoende eten was, was dé oplossing, ook al had je geen honger. Zo kweekte je reserves voor slechte tijden. Die neiging zit nog steeds in ons.
Daarom loop je dus na die tv-scène naar de koelkast. Iets in onze hersenen geeft die eetprikkel door. Eetverleidingen liggen ook buitenshuis overal op de loer; van benzinestations tot snackbars en sportkantines. Overal lonkt lekkers. Hoewel de verleidingen op zich niet tegen zijn te houden, kun je er wel beter mee leren omgaan.
Weersta de verleidingen
Hier een aantal tips om de verleidingen te weerstaan.
Beweging.
Ga een eind wandelen, touwtjespringen of met de hond om als je die eetneiging op voelt komen.
Volhouden.
Er zit een golfbeweging in plotselinge behoeftes aan eten: het zwelt aan en zakt weer af. Als je sterk genoeg bent om je eetneiging te weerstaan, zul je zien dat de intensiteit van de 'golven' afneemt.
Afleiding.
Bel een vriendin, ga in bad, pak een boek, zet je favoriete cd op.
Een gezond alternatief. Pak een lekker stuk fruit of drink een groot glas water. De eetbui vlakt dan af.
Confrontatie.
Stel jezelf vragen als: heb ik écht honger? Is het gezond voor me deze snack te eten? Is dit waar ik echt trek in heb? Wat gebeurt er als ik het níet neem?
Een persoonlijke strategie.
Als je eenmaal een strategie hebt waarmee je jouw eetverleidingen kunt onderdrukken, schrijf deze dan op. De eerste de beste keer dat je 's avonds laat aan de frituurpan of koelkast denkt, kijk dan eerst op je lijstje. Hang het op een 'strategische' plaats op.
